Άρθρο του αναρχικού καθηγητή ανθρωπολογίας David Graeber στο Goldsmiths University of London που δημοσιεύθηκε αρχικά στο Al-Jazzera στις 30 Νοέμβρη 2011 και μεταφράστηκε από τον Rising Galaxy. Ο Graeber αναλύει ζητήματα που αφορούν το κίνημα των Αγανακτισμένων στις Η.Π.Α ενώ παράλληλα αντιπροτείνει βάσεις και νέου τύπου εξεγερσιακές αναρχικές δομές.
Κατά τα τελευταία 120 χρόνια, ο Μαρξ διαβάστηκε και κατανοήθηκε με τρόπους κατά πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους. Στο σοσιαλδημοκρατικό και κομμουνιστικό εργατικό κίνημα θεωρήθηκε ο μεγάλος Οικονομολόγος, που απέδειξε την εκμετάλλευση των εργατών, την αναπόφευκτη πτώση του καπιταλισμού και την αναγκαιότητα της προλεταριακής επανάστασης. Αυτού του είδους η «μαρξιστική πολιτική οικονομία» ενσωματώθηκε σε μια μαρξιστική κοσμοθεωρία που έδινε απαντήσεις σε όλα τα προϋπάρχοντα ιστορικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.
Μια γενική επιθεώρηση και ανάλυση των εξελίξεων στους αγώνες των εργατών/τριών ένδυσης τους οποίους καλύπτουμε τα τελευταία χρόνια.
Το άρθρο αυτό γράφτηκε το 2009 και εξετάζει αγώνες κλειδιά που έδωσαν εργαζόμενοι στο Ην. Βασίλειο κατά τη διάρκεια της ύφεσης, περιλαμβάνοντας την κατάληψη του Ford Visteon και τις άγριες απεργίες στα διυλιστήρια Lindsey.
Κριτική της έκδοσης “Αναρχισμός και Σεξουαλικότητα: Ηθική, Σχέσεις και Εξουσία” των Jamie Heckert και Richard Cleminson
Ναι, έχετε δίκιο, είμαστε τεμπέληδες και θα παλέψουμε για το δικαίωμά μας στην τεμπελιά
Σύνδεση των Καταστασιακών και των κινημάτων Occupy στις ΗΠΑ. Κριτική σε αρθρογράφους που καυτηριάζουν τους καταστασιακούς."Αποκατάσταση" της σημασίας τους και των πρακτικών τους και πως εμπνέουν ακόμα και σήμερα.
H μητρόπολη είναι για το πλήθος ότι ήταν το εργοστάσιο για την βιομηχανική εργατική τάξη. Η μητρόπολη μπορεί να θεωρηθεί αρχικά ως ο σκελετός και ο μυελός του πλήθους, δηλαδή ως το χτισμένο περιβάλλον που υποστηρίζει την δραστηριότητα του πλήθους και το κοινωνικό περιβάλλον που αποτελεί την δεξαμενή και το σύνολο των δεξιοτήτων επιρροής, κοινωνικών σχέσεων, συνηθειών, επιθυμιών, γνώσεων, και κυκλοφορίας κουλτουρών. Η μητρόπολη όχι μόνο εγγράφει και επανενεργοποιεί το παρελθόν του πλήθους -υποταγή, πόνος και αγώνες- αλλά επίσης θέτει τις συνθήκες, θετικές και αρνητικές, για το μέλλον του.
Μια άπειρη σειρά διακλαδώσεων: με αυτό τον τρόπο είναι που μπορούμε να πούμε την ιστορία της ζωή μας, τις αγάπες μας, αλλά επίσης και την ιστορία των εξεγέρσεων μας, των ηττών μας και την παλινορθώσεων της τάξης. Σε κάθε δεδομένη στιγμή διαφορετικά μονοπάτια ανοίγονται μπροστά μας, και συνεχώς μας παρουσιάζονται με την εναλλακτική να πάμε εδώ ή εκεί. Στη συνέχεια θα αποφασίσουμε, να αποκόψουμε από ένα σύνολο άπειρων πιθανοτήτων να τα και να επιλέξουμε ένα μόνο δρόμο. Αλλά μπορούμε πραγματικά να επιλέξουμε; Είναι πραγματικά ζήτημα επιλογής, όταν πάμε εδώ και όχι εκεί; Είναι πραγματικά μια επιλογή, όταν οι άνθρωποις πηγαίνουν στα εμπορικά κέντρα, όταν οι επαναστάσεις μετατρέπονται σε σφαγές, όταν τα έθνη μπαίνουν σε πόλεμο; Δεν είμαστε εμείς που αποφασίζουμε, αλλά οι αλληλουχίες: μηχανές για την απελευθέρωση των επιθυμιών και μηχανισμοί ελέγχου επί του φαντασιακού. Η βασική διακλάδωση είναι πάντα αυτή: ανάμεσα στις μηχανές για την απελευθέρωση της επιθυμίας και τους μηχανισμούς του ελέγχου επί του φαντασιακού. Στην εποχή της ψηφιακής μετάλλαξης, οι τεχνικές κι οι αυτοματισμοί αποκτούν τον έλεγχο της κοινωνικής ψυχής. Ο Franco Berardi Bifo είναι ένας σύγχρονος συγγραφέας, θεωρητικός των μέσων -και ακτιβιστής των μέσων. Ίδρυσε το περιοδικό A / Traverso (1975-1981) και ήταν μέρος του προσωπικού του Ράδιο Αλίκη, ο πρώτος ελεύθερος πειρατικός ραδιοφωνικός σταθμός στην Ιταλία (1976-1978). Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, συμπεριλαμβανομένων Cyberpunk, The Panther and the Rhizome, Politics of Mutation, Philosophy and Politics in the Twilight of Modernity, and The Factory of Unhappiness. Αυτή τη στιγμή συνεργάζεται με το περιοδικό Derive Approdi καθώς και διδάσκει κοινωνική ιστορία της επικοινωνίας στην Accademia di Belle Arti στο Μιλάνο.
Τα κείμενα με το 
είναι σε διαδικασία μετάφρασης
