Μετά από πεντακόσια χρόνια ύπαρξής, οι καπιταλιστές μας ανακοινώνουν για άλλη μια φορά ότι το σύστημά τους βρίσκεται σε κρίση. Παροτρύνουν τους πάντες να κάνουν θυσίες για να σωθεί η ζωή του συστήματος. Μας λένε ότι αν δεν κάνουμε αυτές τις θυσίες, θα βιώσουμε και εμείς μαζί με αυτούς την αμοιβαία καταστροφή. Αυτές τις απειλές πρέπει να τις πάρουμε στα σοβαρά. Ήδη, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, οι εργαζόμενοι πληρώνουν το κόστος της κρίσης με λιτότητα, μαζική ανεργία, χαμένες συντάξεις, κατασχέσεις και θανάτους.
Η ενεργειακή πολιτική της κυβέρνησης Μπους, με τις υπεκφυγές και τις εισβολές της, οδήγησε στη φτώχεια, τον πόλεμο και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Αλλά είναι η πολιτική του Ομπάμα πραγματικά διαφορετική; Μπορούμε να πιστέψουμε σε αυτή την αλλαγή; Το περιοδικό Turbulence ζήτησε από τον George Caffentiz, έναn έμπειρο αναλυτή για τις ενεργειακές πολιτικές να το ερευνήσει.
Κριτική με μαρξιστικές κατηγορίες στην ιδεολογία της κορύφωσης παραγωγής του πετρελαίου και της κατάρας των πόρων. Αποκάλυψη της αποικιοκρατικής τους λογικής και διερεύνηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης ταξικών αγώνων με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου.
Το άρθρο «Ενέργεια, εργασία και κοινωνική αναπαραγωγή στην παγκόσμια οικονομία» συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό τόμο Abramsky, Kolya (Ed) Sparking a Worldwide Energy Revolution – Social Struggles in the Transition to a Post-petrol World (Oakland: AK Press, 2010)
Η απονομισματοποίηση ή ο «θάνατος» του χρυσού δεν οδηγεί ούτε σε μία μετάβαση του καπιταλισμού σε ένα hyper-συμβολικό κοινωνικό σύστημα πέρα της εργασίας και της εκμετάλλευσης ούτε στο τέλος του Μαρξισμού ως θεωρία και πράξη της ταξικής πάλης. Λοιπόν, καταλήγω A luta continua!
Μπορούμε να συνεχίσουμε με το καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο; Πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει ο καπιταλισμός
Τα κείμενα με το 
είναι σε διαδικασία μετάφρασης
