Κριτική με μαρξιστικές κατηγορίες στην ιδεολογία της κορύφωσης παραγωγής του πετρελαίου και της κατάρας των πόρων. Αποκάλυψη της αποικιοκρατικής τους λογικής και διερεύνηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης ταξικών αγώνων με την αύξηση των τιμών του πετρελαίου.
-->Μπορούμε να συνεχίσουμε με το καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο; Πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει ο καπιταλισμός
-->Η απονομισματοποίηση ή ο «θάνατος» του χρυσού δεν οδηγεί ούτε σε μία μετάβαση του καπιταλισμού σε ένα hyper-συμβολικό κοινωνικό σύστημα πέρα της εργασίας και της εκμετάλλευσης ούτε στο τέλος του Μαρξισμού ως θεωρία και πράξη της ταξικής πάλης. Λοιπόν, καταλήγω A luta continua!
-->Μετάφραση του κειμένου "Summer 2012,a report from Greece" του George Caffentzis
-->Αυτό το δοκίμιο εξετάζει τα σύνθετα και αντικρουόμενα κίνητρα που οδηγούν την αυξανόμενη χρήση της έννοιας των κοινών στο σύγχρονο πολιτικό λόγο. Η σύγκρουση έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη δυο σημασιών της έννοιας που είναι ιδιαίτερα σημαντικές: τα προ-καπιταλιστικά και τα αντι-καπιταλιστικά κοινά. Παραδείγματα των δυο τύπων κοινών αναλύονται στο δοκίμιο μεταξύ των οποίων μια ιδιαίτερα διεξοδική παρουσίαση των αγώνων των hoboes τις πρώτες δυο δεκαετίες του 20ου αιώνα. Το τελευταίο μέρος του δοκιμίου δείχνει πως η έννοια των κοινών όλο και περισσότερο χρησιμοποιείται από πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Jeffrey Sachs και ο Barack Obama για να ενισχύσουν το καπιταλιστικό σύστημα τον καιρό της κρίσης.
-->Το χρέος έχει επιφέρει έναν συντριπτικό αντίκτυπο στις ζωές όσων αναγκάζονται να πάρουν φοιτητικά δάνεια για να χρηματοδοτήσουν την πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση στις Η.Π.Α. Γιατί τα δίδακτρα, που ήταν τόσο περιώνυμα υψηλά στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πλέον αυξάνονται τόσο γρήγορα και στα δημόσια πανεπιστήμια, που ξεπερνούν μακράν σε ταχύτητα τον πληθωρισμό. Το χρέος που ενσωματώνεται στα φοιτητικά δάνεια είναι πολύ υψηλότερο στις Η.Π.Α. απ’ ότι στην Ευρώπη (με την εξαίρεση της Σουηδίας), αν και πρόσφατες εξελίξεις εκεί (στην Ευρώπη) υποδεικνύουν πως αυτή η διαφορά μπορεί σύντομα να μην υφίσταται πια (Usher).
-->Τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ επαναλαμβάνεται μια συζήτηση για την εργασία που θυμίζει τα μέσα των ‘70, αλλά με αρκετές τροποποιήσεις. Στην προηγούμενη περίοδο, βιβλία όπως Πού έχουν πάει όλα τα ρομπότ; (Sheppard), Ψεύτικες υποσχέσεις (Aronowitz) και Η Εργασία στην Αμερική (Special Task Force), και φράσεις όπως “η δύση των ανειδίκευτων εργατών”, “μηδενική εργασία” και “η άρνηση της εργασίας” αποκάλυψαν μια κρίση του εργάτη στην αλυσίδα παραγωγής που εκφράσθηκε με τον πιο δραματικό τρόπο στις άγριες απεργίες στα αμερικάνικα εργοστάσια αυτοκινήτων το 1973 και 1974. Αυτές οι απεργίες είχαν στόχο την άρνηση της συσχέτισης των μισθών με την παραγωγικότητα που είχε αποτελέσει την βάση της συμφωνίας που πέτυχε το κεφάλαιο με τα συνδικάτα στις αυτοκινητοβιομηχανίες στα 1940.
-->
Introduction This is the last of my four scheduled Russell Scholar lectures on the theme ofacademic freedom. I would like to briefly recapitulate for you their trajectory. In my previous lectures I discussed the threats to academic freedom coming fromthe state and market and I began to sketch a theory of academic freedom taking usbeyond our need to defend academic work and institutions from these threats. I arguedthat the notion of a knowledge commons is crucial in defining the positive aspect ofacademic freedom and that the proper expression of academic autonomy in the 21stcentury is the preservation, defense and expansion of the knowledge commons. In this lecture I address the role autonomous universities can play in the practical task of making the knowledge commons. Conclusion: The Threat, an Exodus from the University similar to one between the
-->Σελίδα 1 από 2
Τα κείμενα με το 
είναι σε διαδικασία μετάφρασης
