Τέτοια βαθιά μεταμόρφωση των θεμελίων της κοινωνικής μας ζωής έχει να συντελεστεί από τότε που ο Μαρξ αναγνώρισε το πρότυπο της νέας καπιταλιστικής κοινωνίας στις κατασκευαστικές μονάδες του Manchester. Καθώς τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά συστήματα μεταμορφώνονται σε κατανεμημένα δίκτυα, μια νέα ανθρώπινη δυναμική αναδύεται: οι σχέσεις ομότιμων (peer to peer (P2P)). Καθώς οι σχέσεις ομότιμων οδηγούν στην εμφάνιση ενός τρίτου τρόπου παραγωγής, μιας τρίτης μορφής διακυβέρνησης και μιας τρίτης μορφής ιδιοκτησίας, αναμένεται να αναμορφώσουν την πολιτική μας οικονομία με πρωτόγνωρους τρόπους. Το δοκίμιο αυτό έχει στόχο την ανάπτυξη ενός εννοιολογικού πλαισίου («θεωρία P2P») που είναι σε θέση να εξηγήσει αυτές τις νέες κοινωνικές διαδικασίες.
Κυριακή 6 Νοεμβρίου: 8μ.μ. Ο Αμπντέλ, ο Μπιλάλ, ο Γιουσέφ, ο Ουσμάν, ο Ναντίρ και ο Λωράν (τα ονόματα έχουν αλλαχθεί) συναντιούνται μπροστά από τον δεκαώροφο ογκόλιθο της εργατικής πολυκατοικίας υπ’ αριθμόν 112 στο Ωμπερβιλιέρ (εργατικό προάστιο βόρεια του Παρισιού). Καθώς έρχεται να τους συναντήσει, ο Ρασίντ, ντυμένος μ’ ένα χοντρό μπουφάν, ανάβει ένα τσιγάρο και βάζει φωτιά εκεί που βρίσκονται οι κάδοι των απορριμμάτων. «Είναι θλιβερό, αλλά δεν έχουμε επιλογή», λέει ο Ναντίρ. Εδώ και δέκα μέρες, το έργο ξαναπαίζεται καθημερινά. Η μικρή παρέα απ’ αυτή την εργατική πολυκατοικία της οδού Ελέν-Κοσενέκ, στην οποία ζουν πάνω από χίλιοι ενοικιαστές, θέλει «να τα σπάσει όλα». Αυτοκίνητα, αποθήκες, γυμναστήρια είναι στόχοι αυτής της οργής που δεν ανταποκρίνεται σε κανένα σύνθημα και σε καμία οργάνωση.
Τα κείμενα με το 
είναι σε διαδικασία μετάφρασης
