Μετάφραση του κειμένου "Summer 2012,a report from Greece" του George Caffentzis
Είμαστε σίγουροι ότι η παντοδυναμία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που το υποστηρίζουν, αποτελούν το κύριο αίτιο της σημερινής κρίσης; Και ότι, αντίθετα, αυτά δεν αποτελούν παρά μόνον ένα σύμπτωμα μιας πολύ βαθύτερης κρίσης, μιας κρίσης ολόκληρης της καπιταλιστικής κοινωνίας;
Μϊα κριτική στην αυτόνομη θεωρία της αξίας και κυρίως στο De Angelis. Προσέγγιση της ταξικής και πολιτικής πάλης ως σχεση όχι ελεύθερων αφηρημένων υποκειμένων αλλα εντός αλλοτριωμένων καπιταλιστικών σχέσεων
Μετάφραση του ομώνυμου κεφαλαίου από το "Time, Labor and Social Domination"(C.U.P, 1993) του μαρξιστή διανοητή Moishe Postone. Η σύσταστη του αφηρημένου χρόνου ως κοινωνικά σημαντικού χρόνου συμπίπτει με τα πρώτα βήματα του καπιταλιστικού συστήματος τον δεκατο τέταρτο αιώνα στα αστικά κέντρα της δυτικής ευρώπης, ενός συστήματος το οποίο διακρίνεται από την κοινωνική σχέση της αφηρημένης εργασίας η οποία συναρτήσει αυτού του χρόνου παράγει τη θεμελιώδη καπιταλιστική αφηρημένη μορφή κοινωνικής διαμεσολάβησης, την αξία [χ ώρες εργασίας (αφηρημένος χρονος) -> ψ αξία)]
Τα αυθόρμητα πολιτικά γεγονότα είναι δυνατόν να συμβούν ανά πάσα στιγμή, αν και δεν είναι εύκολο να προβλέψεις πού και πότε θα πυροδοτηθούν. Νομίζω ότι αν το κίνημα Occupy είχε ξεπηδήσει ένα χρόνο ή έξι μήνες νωρίτερα, δεν θα είχε μαζικοποιηθεί και διαδοθεί με τον ίδιο τρόπο. Ένας παράγοντας ήταν η “αργοπορία” στα κινηματικά πράγματα των ΗΠΑ – πότε, αναρωτιόμασταν όλοι, θα αρχίσουμε να βλέπουμε και στην Αμερική τις παγκόσμιες κοινωνικές αντιδράσεις; Ένας δεύτερος παράγοντας ήταν η, έντονη πλέον, λαϊκή απέχθεια προς την μονοπώληση της πολιτικής σφαίρας από την Wall Street. Λίγες μόλις εβδομάδες πριν την κατάληψη, ο Doug Henwood και η Liza Featherstone έστειλαν κάποιες προσκλήσεις σε συγκεκριμένους αριστερούς νεοϋορκέζους για μια συζήτηση με τίτλο “Γιατί Να Ασχοληθούμε Άλλο;”. Η συζήτηση αυτή είχε σκοπό να επικοινωνήσει, ή να κατευνάσει, τα αισθήματα απόγνωσης που διακατείχαν πολλούς από μας όσον αφορά το τι μέλλει γενέσται εδώ πέρα. Δε χρειάζεται καν να αναφέρω ότι η ψυχολογία μας έκανε στροφή 180 μοιρών κατά τους τελευταίους μήνες. Ζω στις ΗΠΑ εδώ και 30 χρόνια και δεν έχω ξαναδεί τίποτα που να πλησιάζει την ορμή και τη δυναμική του σημερινού κινήματος. Αυτά τα 30 χρόνια ανήκαν όλα στη Wall Street, τα επόμενα 30 μπορούν και πρέπει να ανήκουν σε μας αν το κίνημα Occupy καταφέρει να διατηρήσει την ενέργεια και την δημιουργικότητά του.
Εισαγωγή Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιάσει τη λογική του χρήματος όσον αφορά τις αναλυτικές προϋποθέσεις του κατά την ανταλλαγή εμπορευμάτων. Η ουσιώδης στιγμή είναι η πρακτική αφαίρεση η οποία συμβαίνει με το χρήμα. Γι' αυτό και το χρήμα είναι ο Βασιλιάς των εμπορευμάτων. Στο τέλος αντιπαραθέτω τη λογική ανάλυση του χρήματος με ένα τυπικό λογαριασμό τον οποίο αποκαλώ λανθάνουσα μέθοδο (αγγλικά: mythodology).[1] Υπερασπίζομαι επίσης τη θέση μου, απέναντι σε κριτική σύμφωνα με την οποία κατηγορούμαι για "σφάλμα λήψεως του ζητουμένου" (petitio principii), διασαφηνίζοντας το σχήμα του να "υποστηρίζεται το επιχείρημα με την προϋπόθεση".
Η πρακτική των προλετάριων να κρατούν ομήρους τα αφεντικά τους ή να απειλούν ότι θα ανατινάξουν τα εργοστάσιά τους επανεμφανίστηκαν το 2009, μετά από ένα σύντομο κύμα στις αρχές του αιώνα, και έχει από τότε γίνει κάτι σαν μόδα. Μπορούμε μέχρι στιγμής να μετρήσουμε τουλάχιστον 20 περιπτώσεις από την αρχή του 2010. Τα ερωτήματα στα οποία προσπαθούμε να απαντήσουμε, μελετώντας αυτές τις στιγμές είναι: Γιατί αυτές οι μορφές παράνομου αγώνα επανεμφανίζονται σήμερα; Γιατί στη Γαλλία; Και γιατί μόνο στο πλαίσιο σχεδίου απολύσεων και αποζημιώσεων;
Αυτό το βιβλίο έχει έναν ‘άχαρο’ τίτλο, ο οποίος, όμως, εξυπηρετεί τον σκοπό του. Κατασκευή, διότι είναι μια μελέτη σε εξέλιξη, η οποία οφείλει πολλά και στους τρόπους δράσης και στις επιρροές. Η εργατική τάξη δεν ανέτειλλε σαν τον ήλιο σε καθορισμένο χρόνο. ‘Ηταν παρούσα στην κατασκευή της.
Κατά τα τελευταία 120 χρόνια, ο Μαρξ διαβάστηκε και κατανοήθηκε με τρόπους κατά πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους. Στο σοσιαλδημοκρατικό και κομμουνιστικό εργατικό κίνημα θεωρήθηκε ο μεγάλος Οικονομολόγος, που απέδειξε την εκμετάλλευση των εργατών, την αναπόφευκτη πτώση του καπιταλισμού και την αναγκαιότητα της προλεταριακής επανάστασης. Αυτού του είδους η «μαρξιστική πολιτική οικονομία» ενσωματώθηκε σε μια μαρξιστική κοσμοθεωρία που έδινε απαντήσεις σε όλα τα προϋπάρχοντα ιστορικά, κοινωνικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.